De vlucht vanuit Beijing en de eerste dagen in Ned
Door: Miu, Marieke en Alex
Blijf op de hoogte en volg Miu
26 Juli 2007 | Nederland, Broek in Waterland
Donderdag 19 juli 2007
De dag is dan eindelijk aangebroken dat we naar huis mogen ;-). Na een goede nachtrust en het inpakken van de laatste spullen in de koffers werden deze om 10:30 opgehaald door de bell-boys. Daarna Miu nog te eten gegeven, zodat ze er voorlopig even tegenaan kan. We hebben nl. inmiddels gemerkt dat Miu (bijna) alleen maar huilt wanneer ze honger heeft.
Een uur later (om 11:30) moesten we verzamelen in de lobby, waarna we met de bus naar het vliegtuig zouden worden gebracht. De koffers werden afzonderlijk in 2 kleine busjes naar het vliegtuig gebracht samen met de bell-boys, die ze daar ook nog uitlaadde.
Na te zijn ingecheckt, zijn we het vliegtuig ingegaan, waar we tot onze blijdschap erachter kwamen dat de Pearl-klasse niet vol zat, in tegenstelling tot wat de dame bij de incheck-balie ons had verteld. Daarom konden wij, i.p.v. 2 raamplaatsen, op 3 (zeer ruime) middenpad-fauteuils gaan zitten. De eerste (en gelukkig enige) 3 kwartier vertraging liepen we al op in Beijing op het vliegveld. Daar hebben we nl. deze tijd gewacht voordat we mochten opstijgen.
Tijdens de vlucht heeft Miu zich voorbeeldig gedragen. Ze heeft na een uur nog een uurtje in de middelste stoel liggen slapen, maar toen ze wakker werd is ze vrijwel de hele vlucht wakker gebleven. Gelukkig was ze heel vrolijk en zat ze alleen maar heel lief te spelen met ons. Met het eten dat werd geserveerd, was het vaak wel even lastig omdat ze dan of op mijn of op Marieke d’r schoot zat, waardoor de ene de andere moest ‘voeren’. Ach, dat zijn we inmiddels wel gewent, dus dat ging ons beiden goed af ;-).
De laatste anderhalf uur werd het voor Miu toch wel te veel en ze is toen heeeeeel errug lief op mijn borst in slaap gevallen.
Bij aankomst op Schiphol, hadden wij aan de juiste mensen gevraagd waar we onze buggy moesten ophalen. Deze hadden we nl. bij de gate afgegeven. Ons werd dus verteld dat we die aan het eind van de slurf konden opwachten. Dit in tegenstelling tot bijv. Pascal en Michelle. Aan hun was nl. verteld dat die bij de bagage zou komen. Zij kwamen ons daar pas weer tegen, dus ik denk dat zij nog wat langer op hun buggy hebben moeten wachten.
Nadat we onze koffers hadden opgehaald, liepen we als eersten de menigte tegemoet. We waren allebei zeer blij verrast over de grote groep mensen die naar Schiphol was gekomen. We vonden het alledrie helemaal top dat iedereen er was en nogmaals dank voor jullie aanwezigheid, want ik had niet verwacht dat het zo errug leuk zou zijn om iedereen weer te zien ;-).
Na van iedereen afscheid te hebben genomen, zijn we naar huis gereden, waar ook weer een paar verassingen ons te wachten stonden. Ten eerste hing er een groot bord boven de voordeur met ‘WELKOM MIU’ erop. Willem, dank hiervoor ;-). Daarnaast was de hele 1e en 2e etage helemaal afgemaakt door Opa Roos. Hij was daar de hele periode dat wij in China waren nog mee bezig geweest en het was goed te zien….in een woord VAKWERK!
Toen we een blik op de tuin wierpen was dat toch eerst wel even schrikken (in de positieve zin van het woord!). Wat een oppervlakte was dat zeg! We hebben nu echt een ENORM terras. De schutting ziet er ook heel mooi uit. Het enige dat nog niet klaar is is het gras. Dit laat nog even op zich wachten omdat de schoeiing ook nog moet worden vervangen. Dit kunnen we gelukkig samen met de buren Peter en Gerie laten doen, dus dat drukt weer een beetje de kosten….:-/
Na te zijn bijgekomen van de verbazing hebben we iedereen bedankt en gedag gezegd, waarna we een begin hebben gemaakt met het uitpakken van de koffers. Nadat we Miu natuurlijk eerst te eten hadden gegeven. Voordat mevrouw op bed lag was het toch ook al 23:00 uur en inclusief het tijdsverschil vanuit China meegerekend was het dus eigenlijk 05:00 uur voordat Miu ging slapen. Het ging echter wonderbaarlijk goed. Ze went goed aan haar nieuwe kamer en is alleen die eerste nacht om 04:00 uur wakker geworden vanwege een vuile luier om daarna lekker door te slapen tot een uur of acht of negen. Het is nu inmiddels de woensdag erop en ze gaat elke avond tussen 20:00 en 21:00 uur naar bed waarna ze doorslaapt tot de volgende ochtend tussen 08:00 en 09:00. Van een jetlag is er bij Miu dus geen sprake.
Vrijdag 20 juli t/m donderdag 26 juli 2007
De eerste week thuis was werkelijk FANTASTISCH! Miu past zich wonderbaarlijk wel aan op de alle veranderingen van de afgelopen tijd en ze is werkelijk 180º omgedraaid. Nu lacht ze de hele dag door en verder slaapt ze goed, eet ze goed en alles gaat dus helemaal perfect.
Daarnaast tracteerde ze ons afgelopen zaterdag op nog een verassing: ZE GING STAAN en liep gewoon WEG!!!! Zonder vastgehouden te worden. Nu waggelt ze al heel zelfverzekerd, met een grote lach op haar gezicht door het huis heen. Erg leuk allemaal ;-). Al is het ook direct gedaan met de rust. Zo konden we haar vorige vrijdag nog op een kleed zetten en dan wisten we zeker dat ze daar bleef, nu waggelt ze overal achteraan…
Nou, ik zal het hier maar bij houden, want anders wordt het zo’n herhaling van allemaal hele leuke dingen die we met Miu meemaken. Ik zal in de toekomst nog wel updates zetten op deze site, maar de frequentie zal waarschijnlijk iets minder vaak worden….maar als jullie nog nieuwe foto’s van haar willen bekijken, dan moeten jullie de komende weken nog maar in de gaten houden, want zodra ik nieuwe foto’s heb, zet ik ze natuurlijk on-line.
Groetjes en een hele lieve knuf van Miu, Marieke en Alex
De dag is dan eindelijk aangebroken dat we naar huis mogen ;-). Na een goede nachtrust en het inpakken van de laatste spullen in de koffers werden deze om 10:30 opgehaald door de bell-boys. Daarna Miu nog te eten gegeven, zodat ze er voorlopig even tegenaan kan. We hebben nl. inmiddels gemerkt dat Miu (bijna) alleen maar huilt wanneer ze honger heeft.
Een uur later (om 11:30) moesten we verzamelen in de lobby, waarna we met de bus naar het vliegtuig zouden worden gebracht. De koffers werden afzonderlijk in 2 kleine busjes naar het vliegtuig gebracht samen met de bell-boys, die ze daar ook nog uitlaadde.
Na te zijn ingecheckt, zijn we het vliegtuig ingegaan, waar we tot onze blijdschap erachter kwamen dat de Pearl-klasse niet vol zat, in tegenstelling tot wat de dame bij de incheck-balie ons had verteld. Daarom konden wij, i.p.v. 2 raamplaatsen, op 3 (zeer ruime) middenpad-fauteuils gaan zitten. De eerste (en gelukkig enige) 3 kwartier vertraging liepen we al op in Beijing op het vliegveld. Daar hebben we nl. deze tijd gewacht voordat we mochten opstijgen.
Tijdens de vlucht heeft Miu zich voorbeeldig gedragen. Ze heeft na een uur nog een uurtje in de middelste stoel liggen slapen, maar toen ze wakker werd is ze vrijwel de hele vlucht wakker gebleven. Gelukkig was ze heel vrolijk en zat ze alleen maar heel lief te spelen met ons. Met het eten dat werd geserveerd, was het vaak wel even lastig omdat ze dan of op mijn of op Marieke d’r schoot zat, waardoor de ene de andere moest ‘voeren’. Ach, dat zijn we inmiddels wel gewent, dus dat ging ons beiden goed af ;-).
De laatste anderhalf uur werd het voor Miu toch wel te veel en ze is toen heeeeeel errug lief op mijn borst in slaap gevallen.
Bij aankomst op Schiphol, hadden wij aan de juiste mensen gevraagd waar we onze buggy moesten ophalen. Deze hadden we nl. bij de gate afgegeven. Ons werd dus verteld dat we die aan het eind van de slurf konden opwachten. Dit in tegenstelling tot bijv. Pascal en Michelle. Aan hun was nl. verteld dat die bij de bagage zou komen. Zij kwamen ons daar pas weer tegen, dus ik denk dat zij nog wat langer op hun buggy hebben moeten wachten.
Nadat we onze koffers hadden opgehaald, liepen we als eersten de menigte tegemoet. We waren allebei zeer blij verrast over de grote groep mensen die naar Schiphol was gekomen. We vonden het alledrie helemaal top dat iedereen er was en nogmaals dank voor jullie aanwezigheid, want ik had niet verwacht dat het zo errug leuk zou zijn om iedereen weer te zien ;-).
Na van iedereen afscheid te hebben genomen, zijn we naar huis gereden, waar ook weer een paar verassingen ons te wachten stonden. Ten eerste hing er een groot bord boven de voordeur met ‘WELKOM MIU’ erop. Willem, dank hiervoor ;-). Daarnaast was de hele 1e en 2e etage helemaal afgemaakt door Opa Roos. Hij was daar de hele periode dat wij in China waren nog mee bezig geweest en het was goed te zien….in een woord VAKWERK!
Toen we een blik op de tuin wierpen was dat toch eerst wel even schrikken (in de positieve zin van het woord!). Wat een oppervlakte was dat zeg! We hebben nu echt een ENORM terras. De schutting ziet er ook heel mooi uit. Het enige dat nog niet klaar is is het gras. Dit laat nog even op zich wachten omdat de schoeiing ook nog moet worden vervangen. Dit kunnen we gelukkig samen met de buren Peter en Gerie laten doen, dus dat drukt weer een beetje de kosten….:-/
Na te zijn bijgekomen van de verbazing hebben we iedereen bedankt en gedag gezegd, waarna we een begin hebben gemaakt met het uitpakken van de koffers. Nadat we Miu natuurlijk eerst te eten hadden gegeven. Voordat mevrouw op bed lag was het toch ook al 23:00 uur en inclusief het tijdsverschil vanuit China meegerekend was het dus eigenlijk 05:00 uur voordat Miu ging slapen. Het ging echter wonderbaarlijk goed. Ze went goed aan haar nieuwe kamer en is alleen die eerste nacht om 04:00 uur wakker geworden vanwege een vuile luier om daarna lekker door te slapen tot een uur of acht of negen. Het is nu inmiddels de woensdag erop en ze gaat elke avond tussen 20:00 en 21:00 uur naar bed waarna ze doorslaapt tot de volgende ochtend tussen 08:00 en 09:00. Van een jetlag is er bij Miu dus geen sprake.
Vrijdag 20 juli t/m donderdag 26 juli 2007
De eerste week thuis was werkelijk FANTASTISCH! Miu past zich wonderbaarlijk wel aan op de alle veranderingen van de afgelopen tijd en ze is werkelijk 180º omgedraaid. Nu lacht ze de hele dag door en verder slaapt ze goed, eet ze goed en alles gaat dus helemaal perfect.
Daarnaast tracteerde ze ons afgelopen zaterdag op nog een verassing: ZE GING STAAN en liep gewoon WEG!!!! Zonder vastgehouden te worden. Nu waggelt ze al heel zelfverzekerd, met een grote lach op haar gezicht door het huis heen. Erg leuk allemaal ;-). Al is het ook direct gedaan met de rust. Zo konden we haar vorige vrijdag nog op een kleed zetten en dan wisten we zeker dat ze daar bleef, nu waggelt ze overal achteraan…
Nou, ik zal het hier maar bij houden, want anders wordt het zo’n herhaling van allemaal hele leuke dingen die we met Miu meemaken. Ik zal in de toekomst nog wel updates zetten op deze site, maar de frequentie zal waarschijnlijk iets minder vaak worden….maar als jullie nog nieuwe foto’s van haar willen bekijken, dan moeten jullie de komende weken nog maar in de gaten houden, want zodra ik nieuwe foto’s heb, zet ik ze natuurlijk on-line.
Groetjes en een hele lieve knuf van Miu, Marieke en Alex
-
25 Juli 2007 - 21:59
Madelon, Renee En JL:
Goed om te lezen dat het zo goed gaat met jullie 3tjes.
Laat maar even horen wanneer het jullie schikt om even bij te praten.
Dikke knuffel uit Mijdrecht,
M&R& Ji Li -
27 Juli 2007 - 13:35
Marlies:
Jullie hebben het niet makkelijk gehad zeg, maar wat een geschenk dat Miu nu helemaal lekker in haar vel zit en jullie daardoor natuurlijk ook! Ik kijk al uit naar de foto's!
Gefeliciteerd en heel veel geluk!
Liefs
marlies -
27 Juli 2007 - 18:06
Oma Ineke:
Om nog eens wat na te lezen kwam ik er achter dat er weer wat nieuws te lezen was. Gelukkig zijn wij in staat om alle vorderingen van Miu te zien. Het is toch niet te geloven dat ze nu al weer één week in Nederland is. Het lijkt of het altijd zo geweest is. Tja Alex en Marieke, het cadeautjes uitpakken is nu bijna afgelopen (uit de kraampakketten bedoel ik). Straks begint het echte leven weer. Maandag mag Alex weer werken. Dan komt de regelmaat helemaal om de hoek kijken.
Wij vinden het fijn dat het zo goed gaat met jullie drietjes en hopen dat we Miu veel zullen zien. Deze week was heel leuk, ook al omdat Julian en Sophie van de partij waren. We zijn benieuwd hoe Frederique Miu vindt. Vast ook een lief nichtje. Kus voor jullie alledrie. -
30 Juli 2007 - 21:29
Anouk:
Hoi Marieke en Alex,
Ik heb net vol verbazing en met veel plezier non-stop al jullie verhalen gelezen (en alles een soort van gevisualiseerd). Wat een belevenissen, wat een indrukken, wat een verhaal met een happy end. Echt heel erg leuk om te lezen!
Heel veel geluk met zijn 3-tjes. En geniet van elk moment, want zo te lezen groeit ze met 3 stappen tegelijkertijd.
groetjes van Anouk -
07 Augustus 2007 - 20:53
Jan En Greet:
Hoi Marieke en Alex.
We kregen vandaag jullie kaartje,heel erg leuk en wat een heerlijk moppie zeg!
We zijn natuurlijk gelijk,toen ik uit mijn werk kwam,achter de computer 'gedo-ken' om jullie verslag te bekijken.
Wat een ervaring zeg! Wij wensen jullie
veel plezier,liefde en geluk met jullie
dochter.
Veel groetjes; Jan en Greet. -
07 Augustus 2007 - 21:52
Ank (Helen's Moeder0:
Fijn om te horen dat het allemaal zo goed gaat. Ik ben echt blij voor jullie! Ben net van een paar dagen Nederland weer thuis, en ga over een week nog eens een paar dagen!. Lily Jing is echt al aan het veranderen: van baby tot klein (lief!) meisje. Daar moet ik toch regelmatig bij zijn!
veel groeten,
Ank -
10 Augustus 2007 - 21:40
Jan,jessica En Kids:
Hoi alex,marieke en miu
super fijn om te lezen dat het nu zo goed met miu gaat, geniet ervan.Chun gaat ook super lekker, wel even verkouden geweest,maar dat is nu ook weer over. Een dikke kus van janine en klaas aan miu groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
